Beni şair sanmayın, asla değilim ozan,
Bildiğiniz biriyim, bendeniz Naci Sözen.
Bu türden övgülere gerçekten çok ırağım,
Ne yazar, ne çizerim, belki de bir çırağım.
Bir haziran günüydü, dahil oldum şubeye,
Canla, başla çalıştım, geçmedi an haybeye
Birlik beraberlikle her bir işe koyulduk,
Bomba düştü ortaya, beş bir yana dağıldık.
Hiç gerek yok paniğe, yetişir bütün işler,
Hedeflere varalım, gerçek olsun hep düşler.
Görev yerleri durur, biz oluruz nöbette,
Mademki memlekette, buluşuruz elbette.
Bitireyim cümleyi, kısa keseyim sözü,
Umut ,neşe, mutluluk, sevgidir onun özü.
Yolumuz sen, açık baht, bu kadar bize yeter,
Dostluk, bağı çözünce değil, bel kopunca biter.
Sevgimiz taşar kalpten, dayanamaz hiçbir bent,
Demir aldı yolculuk, sizde kalsın bu kent,
İşte birlik ve sevgi, başka şeyi niderim,
Maruzatım bu kadar, saygıyla arz ederim.
NACİ SÖZEN (Em. Hv. Alb. / Haziran 1992-ANKARA )
1 Ağustos 2007 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder