S O N İ S T E K

Gurbet elde can bedenden çıkarsa,
Beni Ermenek’e götürün dostlar,
Ömür boyu hasretini çektiğim,
Anamla yan yana yatırın dostlar..

Varsın, has mermerden olmasın taşım,
Usulca, kıbleye çevrilsin başım,
Eğer, hala akar ise gözyaşım,
Başımda az daha oturun dostlar..

Menzilden menzile koştu bedenim,
Halden hale girdi, coştu bedenim,
Gurbet ateşinde pişti bedenim,
Tez elden bu işi bitirin dostlar..

Hayatın kırbacı insin sırtımdan,
Yıllar yılı, ayrı kaldım yurdumdan,
Bir fatiha gönderip de ardımdan,
Rahmet deryasına batırın dostlar..

Ermenekli Adil CEYLAN


Not : Doğduğu toprakları çok seven ve sılaya özlemi ömrü boyunca yaşayan kıymetli hemşehrimiz Adil CEYLAN’ın bu güzel şiiri benim duygularıma da hitap etmektedir. Gurbette yaşayan Kazancılıların da sevecekleri düşüncesiyle ve okumalarını sağlamak istediğim için “ sevdiğimiz şiirler” köşesinde yer almasını istedim.
Naci SÖZEN