Ağıt (Mani-Yakım) Ve Öyküsü - (16)

UÇTUN.. UÇTUNN…UÇTUNNN..

Ufuktan doğan güneşdin,
Ayarı bulunmaz bir eşdin..
Sessizce oğluna koşdun..
Elimde bir kuşdun..
Uçtun.. uçtunn..uçtunnnn….

Güneş vurunca dağa..
Sen gitmez oldun bağa,,
Vuruldu kelepçeler kola..
Elimde bir kuşdun..
Uçtun.. uçtunn… uçtunnn….

Ördek suda yüzer,
Şahin kayada gezer..
Kara toprak oldu mezar,
Kübra mecnun, derdi azar…
Ecel şerbetini içtin..
Elimde bir kuşdun…
Uçtun..uçtunn…uçtunnnn…!!

Yazan (Ağıtcımız) : Kübra TUNCEL (ERDEM) Kazancı /ERMENEK

Derleyen : Naci SÖZEN, 27 Nisan 2008 / Kazancı Merkez Mahalle…

AĞIT (MANİ-YAKIM) ÖYKÜSÜ ;

Ağıt, öyle sade ve açık yazılmış ve olayı bir güzel özetlemiş ki, bize anlatacak bir şey kalmamış gözüküyor.
Biz, sadece, yoğunlaşmış duyguların dile gelmesini sağladık ve yanımızda bulunan kalemle, yırtık bir zarf üzerine satırları bir parça yazmaya çalıştık… Merhum, Hasan Ali Ağabeyimiz, gerçekten “ iyiler iyisi “ insanlardan biriydi. Öyle iyi niyetli, sabırlı ve uzlaşıcı bir kişiliği vardı ki, yüzünden hiç eksik olmayan tebessümü ile, kendisine zarar veren, malını alıp dolandıran (yabancı tüccarlar), aldığı borcu ödemeyen insanlar hakkında yasal işlem başlatılması konuşulduğunda, her kes için “ imkanı olsa öderdi,, biraz daha bekleyelim, ayıp olmasın, şimdilik acele para ihtiyacımız yok, sağır öder..” gibi cümleler söyler ve adeta borçlu olan kendisiymiş gibi, üzücü olacak tedbirlerden kaçınırdı…
Ankara İbni Sina hastanesi koridorunda görüştüğümüzde (son görüşmemiz oldu) de gülümsüyor, kimseye zahmet vermek istemiyor ve alacaklarının istenmesine taraftar olmuyordu… Kendisine Allah’dan sonsuz rahmetler dilerken, O’nu çok özledik ve de özleyeceğiz diyoruz…

Yazan : Av. Naci SÖZEN , Mayıs 2008 / ANKARA